Izvor fotografije blog.fitbit.com
Velika većina ljudi i ne razmišlja o procesu disanja, niti shvata koliko bitnu ulogu u našem organizmu ima disanje.
Najjednostavnija definicija disanja je - razmjena gasova živih organizama sa okolinom. Ono predstavlja spontani, ritmički proces koji nastaje kontrakcijom i relaksacijom mišića, tokom kog se vrši razmjena gasova iz spoljašnje sredine u pluća, i obratno.
Organe za disanje čine pluća i disajni putevi, koji se mogu podijeliti na gornje i donje.
Gornji disajni putevi - nosna duplja, ždrijelo i kao pomoćni put, usna duplja
Donji disajni putevi - grkljan, dušnik i dušnice sa svojim granama
Izvor fotografije znanje.org
Glavni organ za disanje su pluća, u kojima se venska krv pretvara u arterijsku. Ona su podijeljenja u dva krila, lijevo i desno, a njihova ukupna težina iznosi 1200-1300 grama. Tokom procesa disanja plućno krilo slijedi pokrete grudnog koša. Snaga skupljanja plućnog krila zavisi od stanja njegove elastičnosti, kao i od površinskog napona.
Proces disanja se odvija nesvjesno, ali istovremeno može da bude kontrolisan svjesnim dijelom našeg uma. Postoje tri vrste disanja, a to su: gornje rebarno disanje, donje rebarno disanje i abdominalno disanje Današnji način života (smanjeno kretanje, predugo sjedenje) utiče i na pokretljivost grudnog koša, što dalje remeti cijeli proces disanja. Na ovo dodatno utiče i nepravilno držanje, gdje srećemo osobe sa ramenima povijenm naprijed, savijenom kičmom ka naprijed i opuštenim trbuhom, usljed čega osobe dišu plitko, kratko, samo gornjim dijelom pluća i najčešće disanje se odvija kroz usta.
Ne smije da se zanemari funkcija nosa prilikom disanja, jer se tu vrši zagrijavanje vazduha, čišćenje vazduha, vlaženje vazduha, te sprečavanje ulaska virusa i bakterija. Nije samo fiziološki uticaj disanja bitan, jer disanje odaje i stanje psihe. Pri svakoj promjeni raspoloženja, mijenja se i način disanja. Tokom stresa, prvi savjet je da se duboko udahne i izdahne, a potom donesu odluke. Primjetno je da djeca imaju pravilno disanje, koje se tokom odrastanja, djelovanjem raznih faktora mijenja.
Ono što bi svi trebalo da usvoje jeste donje rebarno i abdominalno disanje, za koje su zaduženi međurebarni mišići i dijafragma. Razlog favorizovanja ovog tipa disanja jeste što je efikasniji, troši manje energije, a unosi se više kiseonika. Zbog toga je od velike važnosti naučiti pravilno disanje, ne samo tokom vježbanja već i u stanju mirovanja. Trbušnim tipom disanja aktivira se veliki broj mišića abdomena, radi se „masaža“ unutrašnjih organa, poboljšava se rad srca, a djelovanjem međurebarnih mišića utiče se na položaj kičmenog stuba. Da bi osoba pravilno udahnula, trbuhom, potrebno je da se ispravi, pomjeri ramena unazad i aktivira mišiće abdomena. Ovakvim stavom osoba daje utisak (i sebi i okolini) da ima dovoljno samopouzdanja, što pozitivno djeluje i na njeno psihičko stanje.
Izvor fotografije officialyoga.com