Od davnina je poznato da ples utiče na dobro raspoloženje, ali da li ste znali da plesanje tanga može da obnovi davno utihnulu strast u braku i da probudi neka nova čula koja bi ponovo zbližila partnere. Poznato je da je baš tango jedan od najsenzualnijih i najseksipilnijih plesova na svijetu.
Baš zbog te svoje strastvene prirode tango se godinama koristi kao terapija za buđenje (ili pojačavanje) seksualne energije među parovima i kao terapija za psihofizičko zdravlje.
Naučnici su u nedavno objavljenoj studiji na Univerzitetu u Frankfurtu otkrili da bi zajednički časovi plesa dosta doprineli prevazilaženju krize parovima koji imaju problema u vezi. Rezultati studije su pokazali da se kod parova koji su plesali tango smanjio nivo kortizona, a povećao nivo testosterona. Istraživanje navodi da su na ovu pojavu uticala tri najvažnija faktora, a to su muzika, fizički kontakt s partnerom i ples.
Do ovakvih rezultata se došlo tako što je studija obuhvatila 22 para kojima se nakon plesanja mjerio nivo hormona stresa - kortizona i seksualnog hormona – testosterone, a nakon toga su parovi popunjavali i obrasce u kojima su opisivali svoja osjećanja i trenutna raspoloženja. Krajnji rezultat je utvrdio da se nivo kortizona značajno smanjio i to pre svega zahvaljujući samoj muzici, a da se testosteron povećao zahvaljujući pokretima i bliskom kontaktu sa partnerom, a najsnažnije emotivne i hormonalne reakcije su zabeležene u slučajevima kada su se sva tri faktora poklopila. Držanje druge osobe u naručju je ono što tango čini posebnim, na taj način se stvara neka vrsta posebnog ljubavnog odnosa koji se zasniva najprije na međusobnom povjerenju partnera, kažu naučnici koji su sproveli istraživanje.
Tango je ples koji se koristi i kao terapija za psihofizičko zdravlje uopšte. Jedna studija američkih naučnika sa Univerziteta Washington ispitivanje su sproveli upoređujući dejstvo 20 jednosatnih lekcija tanga s učinkom grupnih vježbi posebno kreiranih za osobe sa Parkinsonovom bolesti. Uočili su da je argentinski ples povezan sa znatnim poboljšanjima pri testiranju pokretljivosti ispitanika.
U Buenos Airesu (Argentina), u najvećoj neuropsihijatrijskoj bolnici, tango se koristi kao terapija za pomoć psihički oboljelim pacijentima i depresivnim ljudima koji se osjećaju usamljenima. Osim fizičkog. Naučnici tvrde da terapija tangom ima izuzetan efekat i na psihičko zdravlje pacijenata. “U tangu dva partnera moraju da računaju jedan na drugog, neophodni su jedan drugom i nesumnjivo je da to, kao i blizina koju nameće ples, omogućavaju pacijentima da se bolje osjećaju tokom časova tanga. I taj socijalni aspekt plesa u velikoj mjeri popravlja kvalitet života oboljelih osoba”, kaže Silvina Perl, voditeljica tango radionica u toj bolnici.
Tango je naziv za latinoamerički ples i uz njega vezani muzički žanr koji potiče iz Argentine i Urugvaja, a odakle se proširio po ostatku svijeta.
Po nekim teorijama tango je afričkog porekla. Takođe se smatra da je iz Španije prenet u Argentinu .Većina smatra da je nastao u Buenos Airesu odakle je krenuo u osvajanje svijeta. Pojavio se na prelasku iz 19. u 20. vijek i razvijao se u više smjerova.
Samo značenje imena je nejasno, a pretpostavlja se da je došlo od afro-kubanske riječi tangera što znači grupni ples afrikanaca, bubanj i ples u paru. Rodno mjesto pravoga tanga je na zapadnoj obali La Plate, u Buenos Airesu, i zato tango imenujemo kao „Argentinski tango“.
Tango je nastao u siromašnim dijelovima Buenos Ajresa i viši staleži Buenos Ajresa su na tango gledali kao na skandalozan čin siromašnih. Priča o ovom erotičnom plesu započinje na veoma neobičan način. Naime argentiski gauchosi (afrički robovi koji su dovedeni u Buenos Ajres kao radna snaga) je bilo dozvoljeno da uz muziku bubnjeva igraju njihov ples Candomb . Oni su odlazili u pune noćne barove u siromašnim četvrtima Buenos Aires-a i molili lokalne djevojke za ples. Budući da se nisu tuširali, djevojke su kružile oko njih ne približavajući im se i samo snažno zabacivale glave unazad da bi izrazile svojvrsnu odbojnost ka ne baš ugodnim mirisima. I tako je nastao popularni tango trzaj glavom koji je danas jedan od osnovnih pečata ovoga plesa. Kako su gauchosi stalno jahali, pri čemu su koljena u savijenom položaju, prenjeli su taj polažaj nogu i na ples. I tako je uz dodavanje muzike, najčešće violine, gitare, flaute i klavira nastao prvobitni tango, kojeg se danas naziva argentinskim.
Početkom dvadesetog vijeka tango je počeo osvajati Evropu. Prvo ga je preuzeo Pariz, zatim London, Berlin i New York. Do kraja dvadestog vijeka tango groznica se proširila preko cijele zemaljske kugle
Tango nije samo običan ples jer je njega nemoguće plesati bez emocija, strasti i ljubavi. Tango je zagrljaj u kojem muzika struji kroz vas, komunikacija dva tijela bez riječi, s puno emocija. To je ples dvije duše, u kojima nestaju plesač, plesačica i muzika, ostaje samo tango.
Dakle, plešite, uživajte i prepustite se magiji senzualnog tanga,….mislite na svoje zdravlje i kroz muziku i ovaj erotični ples.
UNESCO je 2009. godine uvrstio tango u svetsku kulturnu baštinu.
******************************
„Tango je najbolji izraz onoga što pesnici često pokušavaju da objasne rečima – verovanje da borba može biti svetkovina” – Horhe Luis Borhes
******************************
Najpoznatija tango numera je La cumparsita, nastala 1917. godine u Montevideu, koja je danas zvanična himna Urugvaja.
******************************
Najpoznatiji tango stvaraoci su pevač, glumac i gitarista Karlos Gardel i kompozitor i bandeonista Astor Piazzolla.
******************************
.png)
.jpg)
